maandag 23 september 2013

L.

Lieve iedereen,

In mijn vorige berichten heb ik u steeds proberen te boeien met interessante en minder interessante weetjes over Moskovieten allerhande. Vandaag zou ik u graag laten kennismaken met een andere subklasse van de menselijke soort, zijnde de internationale student. U moet immers weten dat ik in mijn kartonnen doos, u inmiddels welbekend, niet alleen verblijf, maar vergezeld word door een merkwaardige collectie menselijke wezens van verschillende herkomst en pluimage.

Laat ik beginnen met u wat meer de vertellen over mijn onlangs gearriveerde kamergenote, de allerliefste L. (de exacte benaming van mijn doosgenoten laat ik liever achterwege, gezien ik eventuele juridische gevolgen wens te vermijden, moest ik verkiezen nare dingen neer te pennen over bepaalde individuen, in mijn eigen kleine hoekje van het wereldwijde web). L. is afkomstig uit Brussel, de prachtige hoofdstad van het sneue kikkerlandje waar ik helaas ook mijn wortels heb. Afgezien van deze gemeenschappelijke onfortuinlijke achtergrond vormt L. in alles mijn tegenpool. Ze spreekt vloeiend Frans, is aanhanger van het sentimentalisme en houdt tegelijkertijd ontzettend van mensen. Ze maakt steeds rommel (enkel in haar deel van ons hokje, dat dan weer wel) en heeft zich als doel gesteld de warme, Brusselse liefde te verspreiden in deze kille Russische hoofdstad. Ze bezit het wonderlijke vermogen mensen, plaatsen en etmalen volledig overhoop te halen. Sinds ze toegekomen is lijkt het studentenhuis veranderd in een soort scene uit Alice in Wonderland. Ik heb, zo lijkt het, in geen jaren meer geslapen, maar had me oprecht geen betere kamergenote kunnen wensen.

Verder deel ik dit gebouw, dat oprecht lijkt opgetrokken uit karton, met een stuk of tien Amerikanen, die op zichzelf al een groep vormen die zowel antropologen, demografen, sociologen als psychiaters zou verbazen, en verder nog met inwoners uit Letland, Duitsland, Oostenrijk, Japan, Italië, Polen, Finland....

U ziet dat mijn dierbare huisgenoten een potentieel zeer welkome en onuitputtelijke bron van inspiratie vormen.

Als u meer wilt horen over de menselijke zoo die dit studentenhuis is, laat u het vooral weten.

Veel liefs uit Moskou,

Malaika

zaterdag 14 september 2013

Kamer: Update

Lieve iedereen,

Onlangs vroeg ik u om hulp bij het enigszins bewoonbaar maken van het hok waarin ik reeds enkele weken verblijf. Ik kreeg verschillende zeer welkome tips van hulpvaardige individuen uit mijn omgeving en ging hoopvol op zoek naar het gereedschap om deze te realiseren.
Mijn hokje toen ik hier arriveerde.
Ik stootte echter op een onverwacht probleem. Net als sokken, pyjama's en truien lijken ook decoratie-, doe-het-zelf- en knutselbenodigdheden onvindbaar in de Russische hoofdstad. Hoewel ik dus het materiaal ontbeer om sommige van uw meer creatieve ideeën tot de werkelijkheid te verwelkomen, dien ik toch te melden dat ik reeds enige vooruitgang heb geboekt. Kijkt u even mee:

Mijn hokje ten tijde van de Praktische Beslommeringen.

Mijn hokje nu.

Een knutselwinkel moet ik nog ontdekken, maar tijdens een odyssee doorheen een winkelcentrum stuitte ik zowaar op een zaak gevuld met geurkaarsen en aanverwanten. Mij een tip van een hulpvaardige lezeres herinnerend snelde ik naar binnen, waarop ik kort daarna weer buiten stond met een geurkaars die naar Parijse liefde moet ruiken. Gezien de enorme verkoudheid die mijn reukzin momenteel buitenspel heeft gezet kan ik u nog niet vertellen waar dat op slaat, maar vast staat dat zulk een mooie kaars de hele ruimte een air van gezelligheid verleent.

Let u voorts ook op het prachtige frambozen laken dat het monster van een bed verstopt dat men daar in de hoek heeft neergepoot. Samen met de pluizige, witte pantoffels en de thermische leggings en sokken de beste aankoop van het jaar (ik weet niet of men u dit reeds meegedeeld heeft, maar het wordt hier behoorlijk koud).

Verder doe ik mijn uiterste best nog meer van uw zeer waardevolle goede raad op te volgen en ik hoop u hier snel de resultaten van de kunnen laten zien.

Als u toevallig nog meer handige huis-tuin-en-keuken-low-budget-decoratietips heeft, dan hoor ik het graag.

Veel liefs uit Moskou,

Malaika

donderdag 12 september 2013

Beelden uit Moskou

Lieve iedereen,

De Russen, de Moskovieten in het bijzonder, hebben de naam onvriendelijk te zijn, alsof het koude, barre klimaat waarin ze leven zijn weerslag heeft op hun karakter. Maar, hoewel het niet oprecht van me zou zijn de Moskovieten te bestempelen als warme, joviale mensen, is dit stigma van onvriendelijkheid dat ze met zich meetorsen ze evenzeer onwaardig. Of hoe mijn Russische professor het zo bondig wist te vatten: Moskou is geen sentimentele stad, maar zeker ook geen slechte stad. De Russische hoofdstad in een notendop.

Moskou is een soort van driekoppige draak: steeds wanneer ik veronderstel de stad te doorgronden verschijnen er twee nieuwe koppen, in de vorm van een campusbewaker die een grapje maakt of een dure auto die me voorrang verleent aan het zebrapad (een zeldzaamheid in dit land).

De stad is niet enkel de rijke zakenman die druk telefonerend koffie loopt te slurpen of de knappe (geverfde, dat spreekt voor zich) blondine die kil voor zich uitkijkend de pijn in haar voeten verbijt wanneer ze door de straten paradeert op iets dat ik enkel palen kan noemen.

Moskou is net zozeer de oude man die op de metro steeds een plaats aangeboden krijgt. Of de vrouw die je een dankbare glimlach toewerpt wanneer je haar en haar kleuter eerst laat opstappen, wanneer het spitsuur ervoor zorgt dat persoonlijke ruimte niets meer dan een vaag begrip is geworden en de deuren van het metrostel op het punt staan onverbiddelijk toe te klappen, dwars door de massa dringende lijven heen.

Moskou is evenzeer de vriendelijke winkelbediende die zich uitgebreid excuseert wanneer de zelfscanmachine in de supermarkt, waar je eerder onder lichte dwang naartoe werd geleid, weigert je je 90 roebels aan wisselgeld te geven (van die machine heb ik overigens niks meer gehoord). Moskou is de typische Russische babushka, die tijdelijk als gastmoeder fungeert, haar geliefde buitenlandse student volpropt met smakelijke Georgische gerechten en de voordeur op slot doet na middernacht "omdat kinderen 's nachts moeten slapen".

Moskou is het dametje dat je vriendelijk de weg wijst naar een niet te vinden plaats (die recht voor je neus blijkt te zijn) en hard achter je aan rent als je toch de foute kant op gaat.

Moskou is macht, rijkdom, pracht, historie en grootsheid, maar toch vooral de gewone mens.

Laat u zich niet vangen door wat mensen zeggen, deze stad is elk van ons.

Veel liefs uit Moskou,

Malaika

ps: Deze wilde ik u niet onthouden, dit was het themalied van de Moskoudag die zondag gevierd werd:






zondag 8 september 2013

Typisch Russisch?

Lieve iedereen,

In één van mijn vorige berichten vermeldde ik reeds het opmerkelijke feit dat Russische vrouwen steevast hand in hand, arm in arm of... (vul aan naar wens) lopen met een minder aantrekkelijke man. Russen vertonen echter nog meer merkwaardigheden die ik u natuurlijk niet wil onthouden.

Om te beginnen schuilen Moskovieten bij het minste buitje. Moesten Belgen zich zo gedragen zouden ze letterlijk geen meter vooruit komen.

Russische mannen hebben kapsels die bij ons al zeker vijftien jaar als 'fout' bestempeld worden. Ik denk hierbij aan het nektapijtje, of aan de minipony die dan met een haarproduct naar keuze plat tegen het voorhoofd wordt gelijmd. Of een combinatie van beide. Geen verdere commentaar.

Wat Russische mannen doen met hun haar doen Russische vrouwen met hun wenkbrauwen. Die worden eerst geëpileerd, vervolgens getrimd en daarna bijgetekend. Vooral op oude dametjes geeft dit een hoogst merkwaardig effect.

Een ander opmerkelijk feit betreffende het uiterlijk van Russische vrouwen is dat ze allemaal - maar dan ook echt allemaal - huidkleurige panty's dragen. Als u ooit deze kant op komt moet u er maar eens op letten.

Afgaande op het aanbod van het gemiddelde Moskouse winkelcentrum maakt de Russische vrouw echter geen gebruik van sokken, pyjama's of beddengoed.

Russinnen kijken je afkeurend aan wanneer je een wollen trui draagt of koffie drinkt op de metro. True story.

Hoewel Russen, wanneer u eenmaal beseft dat hun koele en afstandelijke manier van doen slechts een façade is, de meest hulpvaardige en gastvrije mensen ter wereld zijn, wordt hun imago in het buitenland sterk besmeurd door stereotiepe landgenoten voor wie de term 'medemens' slechts een vaag begrip is. Ik vermeld in dit opzicht even hostelgenoot D (Russofielen vullen nu aan tot een veelvoorkomende Russische mannennaam) die snurkt, zijn vrouw afsnauwt en de badkamer zeiknat achterlaat (mijn excuses voor het taalgebruik).

Ik verzoek u vriendelijk, maar toch dringend, uw beeld van de Russen in het algemeen en de Moskovieten in het bijzonder niet te laten bevuilen door zulke onaangepaste individuen - die overigens overal te vinden zijn - en Moeder Rusland met een open blik te bekijken (en misschien ooit tegemoet te treden?).

Kent u nog typisch Russische merkwaardigheden?

Veel liefs uit Moskou,

Malaika

woensdag 4 september 2013

Praktische beslommeringen

Lieve iedereen,

Hoewel ik u steeds heb proberen te vermaken met berichten over grote en minder grote steden allerhande, zou ik u vandaag evenwel willen lastigvallen met beslommeringen van een eerder praktische aard.

Laat ik u eerst even een korte uitleg verschaffen over mijn huidige verblijfssituatie. Zoals u reeds weet woon ik momenteel als student in de prachtige Russische hoofdstad waarnaar deze blog is vernoemd. Uit goede bron heb ik vernomen dat buitenlandse studenten in andere Russische steden nagenoeg met open armen worden ontvangen, per slot van rekening vormen zij in steden als Irkutsk een minderheid (googelt u Irkutsk maar even en u begrijpt meteen wat ik bedoel). De houding van de Moskovieten tegenover ons, buitenlandse studenten, is echter even eenvoudig als onbegrijpelijk: wij laten hun Siberisch koud. Meer nog, sommige bewakers (want die zijn er op een Russische universiteitscampus) hebben het pesten van buitenlandse studenten verheven tot regionale sport. In het beste geval heeft het personeel een vriendelijke houding van ze-zoeken-het-maar-lekker-zelf-uit.

Nu ik mijn hart heb kunnen luchten zou ik graag uw hulp vragen omtrent een ander praktisch probleem waar ik tegenwoordig mee te kampen heb. Toen ik het studentenhuis waar ik momenteel verblijf voor het eerst bezocht, schrok ik me een hoedje. Hoewel de universiteit zich verschuilt achter een pracht van een neoclassicistische voorgevel lijkt het gebouw dat ter beschikking is gesteld van de internationale studenten opgetrokken in regelrechte Sovjetstijl. Inclusief gaten in de muren, vocht onder de vloer en ramen die niet sluiten. Het gebouw hangt aan elkaar met tape, dat geef ik u zwart op wit.

Voor
Na

Hoewel ik er reeds in geslaagd ben de hoeveelheid stof in mijn kamer te reduceren tot een hoeveelheid die als leefbaar kan worden bestempeld blijft het slechts een sneu hok. Daarom zou ik graag uw hulp vragen. Heeft u leuke interieurtips die zowel haalbaar als betaalbaar zijn? Laat het vooral weten. Ik ben u eeuwig dankbaar.

Veel liefs uit Moskou,


Malaika